رئیس شورای سیاستگزاری روزنامه دنیای خودرو در این باره نوشت :
هر واحد تولیدی و صنعتی که در هر یک از کشورهای جهان آغاز به‌کار می‌کند جهت دستیابی به هدف‌های تعیین‌شده خود برنامه راهبردی جامع کوتاه و بلندمدت تدوین و تصویب می‌نماید که اصطلاحا به آن «استراتژی» می‌گویند و تمامی تلاش خود را معطوف به اجرای صحیح آن می‌کند.
از آنجا که محصولات شرکت‌های خودرویی بیشترین ارتباط را با طبقات مختلف مردم دارد، بیشتر این موضوع مهم در صنعت خودرو جلوه می‌نماید. اما در کشور ما به‌ویژه در صنعت خودرو از این برنامه معطوف به رشد و سازندگی خردگرایانه و پذیرش قانونمندی‌های توسعه کمتر خبری منتشر می‌شود؛ درحالی که در چهارچوب گرایش‌ها و روندهای درهم‌آمیزی جهانی به آسانی می‌تواند به رشدی بالاتر از رشد متوسط منطقه دست یابد.
در این زمینه جهت‌گیری‌های اصلی صنعت خودرو ما باید همسو با توسعه صنعتی و نیز با عنایت به محورهای استراتژیک مانند: ایجاد مشاغل مولد و رشد تولید در اقتصاد ملی، افزایش بهره‌وری و سرانجام قطع وابستگی‌های به نفت و هم وابستگی‌های صنعتی به‌خارج از کشور باشد که این هدف کاملا قابل دستیابی است.
صنعت‌خودرو ما به‌رغم قدمت و سابقه ۶۰ ساله هنوز جایگاه و موقعیت درخور شأن خود را پیدا نکرده و حلقه‌های مفقوده بیشماری دارد که مهم‌ترین آن‌ها صدور بخشی از محصولات آن به‌کشورهای منطقه و جهان است؛ به‌گونه‌ای که در این بازه زمانی طولانی قادر به‌تامین نیازهای ارزی خود نبوده و همچنان چشم بر راه تصمیمات مسئولان نظام بانکی است.
حدود دو دهه پیش یا به‌عبارت دیگر زمان رونمایی از خودرو ملی سمند اعلام شده بود که صنعت‌خودرو ایران کمی بیش از ۳ درصد در تولید ناخالص داخلی کشور سهم دارد و از آن به‌بعد که طبیعتا باید این رقم افزایش یابد، دیگر خبری دراین‌باره منتشر نشده است.
یکی از ضعف‌های اصلی صنعت‌خودرو ایران ادامه تولید محصولات خودرویی بر روی پلت‌فرم‌های قدیمی است و همین مساله آن را از ادامه رقابت باز می‌دارد؛ زیرا از نوآوری در آن خبری نیست.
و اما تاکتیک؛ همه می‌دانند که وظیفه اصلی تاکتیک انتخاب بهترین روش کاری مناسب برای دستیابی به‌هدف‌های مندرج در برنامه راهبردی بوده و یا کاربردی کردن آن‌هاست.
در این مورد تجربه کشورهای نوخاسته صنعتی در آسیا مانند چین، کره‌جنوبی، سنگاپور، مالزی و ... می‌تواند یکی از بهترین آموزه‌های ما در صنعت‌خودرو باشد. هم‌اکنون باید با بازنگری در شیوه‌های تولید فعلی و بهره‌گیری از تجارب کشورهای فوق، بخش صادرات در صنعت‌خودرو را فعال و زمینه‌های تعمیق این فرآیند را فراهم کنیم.
فرجام سخن این‌که: برای داشتن صنعت‌خودرو پویا و رو به رشد و توسعه باید درگام نخست، خود و توانمندی‌های موجود صنعتی کشور را باور کنیم و از تجارب مفید کشورهای نوخاسته صنعتی آسیا بهره بگیریم. از آنجا که صنعت‌خودرو ما بخشی از کلان اقتصاد کشور است، باید شرایط بین‌المللی را هم برای سرمایه‌گذاری در آن آماده سازیم و ... .
